24 Temmuz 2008 Perşembe

19 Temmuz 2008 Cumartesi


Ve ayrılık vakti... Sabah 10 gibi son hazırlıklarımızı yapmak üzere uyandık. Sabah kalktığımızda farkettik ki biz böyle 2 gün daha geçirirsek bi daha yola çıkamayacağız ve bu tur böyle geçecek . Barbara (İtalyan arkadaşımız ) bize bütün yorgunluğumuzu unutturdu. Ve bize yolluk hazırlayıp öyle uğurladı… Bisiklet sürmeye başladığımızda ikimizin farkına vardığı ortak şey tura başladığımız ilk günden çok daha güçlü diri ve mutluyduk ki  yola saat 1'de de cıkmamıza ragmen 110 km yol gidebildik. Akşam yine uygun güzel bir ağaç dibinde çadırımıza yer bulduk. Sivrisinek saldırsından çadırımızın içine kaçarak kurtulduk.   


2 yorum:

Hülya Konar dedi ki...

offf nekadar çok eşyanız var.
çadır açılınca çıkmış ortaya:)
o kadar malzemeyi taşımak çok zor olur tahminim.

Aslı dedi ki...

acinca icinden korkunc palyaco firlayan kutular gibi.. :) kutuyu geri kapatmak icin cikan seyi icine zar zor tikistirirsin :)